ในระยะหลังเบียร์ลาวต้องเจอกับการแข่งขันเนื่องจากในตลาดเริ่มมีคู่แข่งเข้ามามากขึ้น ทั้งเบียร์ภายในประเทศยี่ห้อเบียร์สะหวัน มีโรงงานอยู่ในแขวงสะหวันนะเขต เบียร์นำเข้าอย่าง ไฮเนเก้น สิงห์ และลีโอ ที่มีวางจำหน่ายอยู่แล้วใน สปป.ลาว แต่คู่แข่งที่สำคัญคือไทเกอร์ โดยบริษัทเอเชียแปซิฟิกบริวเวอรี่ส์ (Asia Pacific Breweries: APB) จากสิงคโปร์ ผู้ผลิต เบียร์ไทเกอร์ ได้ลงทุน 25 ล้านดอลลาร์สหรัฐ สร้างโรงงานผลิตเบียร์ที่มีกำลังการผลิต 30 ล้านลิตรต่อปีในสปป. ลาว และเริ่มผลิตเบียร์ออกมาจำหน่ายแล้วตั้งแต่ปลายปี 2007 โรงงานเบียร์ไทเกอร์ถือหุ้นโดย APB 68% รัฐบาล สปป.ลาว 25% และบริษัท SBK Consultant ซึ่งเป็นบริษัทลาว 7%
ตอนที่ ไทเกอร์ เข้ามาทำตลาดเบียร์ในลาวใหม่ๆ ไทเกอร์ พยายามยกตลาดตนเองให้ขึ้นไปสูงกว่า เบียร์ลาว โดยการออกเบียร์น้ำของ มาเพื่อหวังชนกับ เบียร์ลาว แต่กลยุทธ์นี้ถูกตีกลับโดยเบียร์ลาวได้ออก เบียร์ล้านช้างมาดักไว้ก่อนและกดตลาดของ ไทเกอร์ ลงมาอยู่ในระดับเดียวกับ เบียร์ลาว แทน “ถ้าเทียบกับคู่แข่งเขาจัด น้ำของ มาตีกับ เบียร์ลาว แต่เราบอกน้ำของ ระดับเดียวกับ ล้านช้าง เราจัด เบียร์ลาว ไปเล่นกับ ไทเกอร์ โดยหลักเป็นการจัดตามราคาจำหน่าย ส่วนเรื่องเบื้องหลังการแบ่งขึ้นอยู่กับการเสนอขายที่มีลูกเล่น ราคา และแท็คติกของคนขายที่พ่วงด้วยการลดแลกแจกแถม ไม่ต่างจากการแข่งขันของสินค้าทั่วไป
เบียร์ล้านช้าง เมื่อวางตำแหน่งเป็นคู่ต่อสู้ของ น้ำของ รสชาติของเบียร์จึงเข้มข้นเพื่อเน้นตลาดคอเบียร์ที่เน้นราคาถูก เมื่อภาพลักษณ์ออกมาเป็นแบบนี้ ล้านช้าง จึงถูกส่งไปทำตลาดรอบนอก สำหรับกลุ่มลูกค้าที่เน้นราคา และเน้นตลาดที่เป็นกิจกรรมตามงานต่างๆ ทั้งงานบุญ งานดอง (งานแต่งงาน) หรืองานประเภทผู้ดื่มไม่ได้เลือกแบรนด์เน้นปริมาณ เช่น ถ้าซื้อ เบียร์ลาว ได้ 100 กล่อง แต่ถ้าซื้อ ล้านช้าง จะได้แถมอีก 15 กล่อง ได้ปริมาณที่จะไปเลี้ยงแขกมากขึ้น “เพราะฉะนั้นในตัวเมืองจะไม่เห็น ล้านช้าง เลย เราจะเข้าตามกลุ่มคนที่มีอำนาจซื้อในตลาดชนบท ลาวมีงานบุญทุกเดือน เหมือนในภาคอีสานของไทย
นั่นเป็นที่มาว่า ทำไม เบียร์ลาว ต้องผลิต "เบียร์ล้านช้าง" ออกสู่ตลาดตั้งแต่ปี 2009 เพื่อใช้เป็น Fighting Brand ในตลาดล่าง ถือเป็นการอ่านตลาดขาดของ เบียร์ลาว ด้วยการออกสินค้าก่อนหน้าคู่แข่ง พร้อมกับผลักดันเข้าสู่ตลาดทันทีด้วยวิชาที่เรียนรู้มาจากเมืองไทย
เบียร์ไทเกอร์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น